سلام از چندی قبل که زمزمه‌ی سفر شما به شهر مقدس قم شروع شد؛ حالا دیگر این روزها، درگیر یک سال قبل از واقعه‌ی عاشورا هستم! تا کی مردم بخاطر اسلام به شما احترام بگذارند؟ خواستم بگویم آقای من! خواستم بگویم؛ خواستم بپرسم، خواستم ببینم، خواستم خودشان بگویند؛ خواستم بدانم؛ ما که بهر حال گوشمان بفرمان شماست! خواستم این‌ها را همه بهانه کنم، همین! مال هیچکس نیست! منبع یادداشتhttp://www.namnamak.ir/ 
با تصور حضرتعالی در دیدار با برخی آقایان،
مهمی ذهن مرا به خود مشغول کرده!
حرف‌هایم گل کرده و این شد که در شلوغیِ برنامه‌ی سفرتان،
وقتی که درگیر سفر هستید و مشغول دید و بازدید با علمای دین!
اینطور مصدع می‌شوم!
امام علیه السلام فراخوان زدند!
قریب به نهصد نفر از بزرگان دین را؛
دویست نفرشان از اصحاب خاص رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودند.
از سرزمین مکه!
امام علیه السلام،
انگار برای همیشه با علمای دین صحبت می‌کنند!
شما کی می‌خواهید به داد اسلام برسید؟
با احبار و رهبان چه فرق می‌کنید،
شما هم اگر کنار توده‌های مردم نایستید و تا جبرانِ تمام ستم‌ها نهی از منکر نکنید؟
این بیست و چهار میلیون نفری که به آن بنده‌ی خدا رای دادند،
بلآخره مردم و توده‌های محروم بودند یا نه؟
بلآخره حقی از آن‌ها تضییع شد یا نه؟
بلآخره مخالفینشان مرتکب ضد ارزش و بی‌عدالتی شدند یا نه؟
این سروش، کدیور، مخملباف، بازرگان، نوری‌زاد، خلجی
-و متاسفانه با اینکه اصراری به دفع ندارم ولی چاره چیست که در این لیست
با آن نامه‌ی دعوت به حکمیت باید نام محسن رضایی
و با آن نامه‌ی بدون بسم‌الله نام هاشمی رفسنجانی را هم اضافه کنم-
که خواسته یا ناخواسته،
در بازی تقدس زدائی از مقام ولایت،
نامه نگاشتند؛
و آخر هم وقاحت را به آنجا رساندند که بازی عمومی طراحی کردند،
با عنوان “نامه‌ای به آقای خامنه‌ای”
بلآخره ایشان مرتکب منکر شدند یا نه؟
از سکوت و حداکثر کلی‌گویی آقایان،
و اینکه مسخ مقام عالمی در دین چیست؟
و اینکه چه می‌شود که یک دین الهی
-ولو اینکه اسلام باشد-
اول مسخ و بعد نسخ می‌شود؟!؟
اگر سایه‌ی شما بر سر ما نبود؛
این علما تنها با به خیابان ریختن در عزای اهل بیت علیهم السلام می‌خواستند حفظ دین خدا کنند؟
اگر شما نبودید،
امروز مگر چیزی از اسلام محمدی باقی بود؟
حالا که فتنه‌ی سال هشتاد هشت دیگر تمام شده!
اگر لطف و بزرگی شما نباشد؛
ندید گرفتن سنت احترام به علمای دین،
جایز نیست آیا؟
خواستم بدانید؛
کوتاهی و بعضا بی‌ادبی برخی آقایان،
موجب نمی‌شود تا ما،
قدر مهربانی و بزرگی شما را ندانیم!
بهانه تا نامه‌ای بنویسم مختوم به این جمله که
دوستتان دارم آقا!
خیلی زیاد…
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
